โดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพไร้จุดหมายน้องนั้นถอดใจหมดแรงพลัง พอดีพี่ชายมาช่วยไว้ มาคอยเกื้อหนุนให้พอมีหวังขอนไม้พุพังยังมีใจปริ่มปริ่มจะจมอยู่รอนรอน ต้องเป็นภาระให้พี่ชายรัดน้องเอาไว้ ลอยไปด้วยกันน้องนี้ก็เพียงตัวน้อยน้อย สองมือสองเท้าว่ายไม่ทันเราสองช่วยกันทั้งกายและใจ* ต่อให้เรือลำใหญ่แล่นมาให้ผ่านเลยไปไม่เอ่ยคำขอร้องใคร** เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จากไปแล้วมองเรือลำไหน โอบกอดไว้แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมาเปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลมแต่ฝนแต่ฟ้าโปรดเมตตาสองเราไม่อยากพรากกันโดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพไปตามกระแสน้องนั้นอ่อนแอแต่ยังซึ้งใจ เพียงเรามีกันคอยดูแลถึงยังฝั่งฝันหรือจมหาย ไม่ว่าอย่างไรเราพาไปด้วยกัน(ซ้ำ *, **, **)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น