ความรักบังคับกันไม่ได้

รพีภัทร บุญอินทร์
วิริยะ แสนทวีสุข

กำลังฮิต

โดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพไร้จุดหมายน้องนั้นถอดใจหมดแรงพลัง พอดีพี่ชายมาช่วยไว้ มาคอยเกื้อหนุนให้พอมีหวังขอนไม้พุพังยังมีใจปริ่มปริ่มจะจมอยู่รอนรอน ต้องเป็นภาระให้พี่ชายรัดน้องเอาไว้ ลอยไปด้วยกันน้องนี้ก็เพียงตัวน้อยน้อย สองมือสองเท้าว่ายไม่ทันเราสองช่วยกันทั้งกายและใจ* ต่อให้เรือลำใหญ่แล่นมาให้ผ่านเลยไปไม่เอ่ยคำขอร้องใคร** เปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ จากไปแล้วมองเรือลำไหน โอบกอดไว้แม้คลื่นลูกใหญ่ซัดมาเปรียบกับพี่เป็นแค่ขอนไม้ สุดแต่ลมแต่ฝนแต่ฟ้าโปรดเมตตาสองเราไม่อยากพรากกันโดดเดี่ยวเดียวดายในท้องเล ลมพัดลมเพไปตามกระแสน้องนั้นอ่อนแอแต่ยังซึ้งใจ เพียงเรามีกันคอยดูแลถึงยังฝั่งฝันหรือจมหาย ไม่ว่าอย่างไรเราพาไปด้วยกัน(ซ้ำ *, **, **)

ร เรือ ร รัก

เพื่อนที่ดี มีเพียงหนึ่ง ถึงจะน้อย
คิดถึงนะคนดี
อยากจะไปหา
คิดถึงทุกเวลา
คิดถึงจึงsmsหาเธอ

smsครั้งนี้มีความรักส่งมาถึง
smsคราวนี้มีความซึ้งส่งมาให้
smsทุกครั้งที่ฉันส่งไป
คือความจริงใจที่มีให้ต่อเธอ


เธอเคยมองเห็นอะไรแปลกๆไหมในตัวฉัน
เธอเคยเห็นมันในดวงตาเล็กๆคู่นี้หรือปล่าว
มันเป็นความรู้สึกที่อยู่ลึกเกินจะบอกกล่าว
ซึ่งอาจบอกได้คร่าวๆว่า รักเธอ...


ยามใดที่เธอค้นพบความรัก
เธอจะรู้ว่ารักนั้นมีค่า
และทุกๆวันเวลา
จะเป็นวันสำหรับเธอ


ไม่อยากส่งถ้อยคำหวานๆ
กลัวใครแอบอ่านแล้วจะอิจฉา
จึงส่งข้อความสุดแสนจะธรรมดา
คนดีจ๊ะคนดีจ๋าคิดถึงจัง


หัวใจดวงนี้ไม่มีอะไร
นอกจากความห่วงใย ให้ใครบางคน
หัวใจดวงนี้บางทีก็สับสน
แต่ไม่เคยทิ้งใครบางคน ให้ร่วงหล่นจากหัวใจ


เพราะคุณคือผู้ชายที่อบอุ่น
ฉันจึงแอบเก็บคุณมาไว้ในความคิดถึงอย่างนี้
หรือเพราะคุณเป็นผู้ชายอารมณ์ดี
นอกจากคุณคนนี้ฉันจึงไม่ถูกใจใคร


ร. รักหาไม่ยาก ไม่ต้องลากเรือออกไป
ขนส่งจากหัวใจ ไม่ต้องใช้แม้น้ำมัน
แช่เย็นไว้ในใจ ความห่วงใยมีทุกครั้ง
คิดถึงก็แล้วกัน ให้เธอนั้นจำจงดี

จะรักกันอย่างเดิม ห่วงหากันอย่างเดิม
แม้วันเวลาล่วงเลยไป ทุกครั้งที่มองตา
nohomepage
จะเห็นในแววตา เปี่ยมด้วยรักที่มีเต็มหัวใจ


อยากรักเธอเท่าฟ้า
แต่ก็ไม่รู้ว่าฟ้ากว้างแค่ไหน
เอาเป็นว่ารักเธอหมดหัวใจ
และไม่เคยรักใครเท่าเธอ


การที่ฉันsmsหาเธอบ่อย ๆ กับการคอยมองเธออยู่ทุกวัน
บวกกับการให้ของกับเธอนั้น ทำให้เธอรำคาญฉันหรือไม่
เธอรู้สึกยังไงบอกมาเถอะ แม้ต้องเจอะกับคำตอบรูปแบบไหน
ฉันก็ยอมพร้อมที่จะทำใจ เพียงให้เธอตอบมาจะรับฟัง


ไม่รู้ จะSMSอะไรไปบอก
ไม่อาจบอกคำใดให้รู้
แม้ว่าเธอนั้นจะอยากดู
อยากอยู่เป็นคู่เธอตลอดไป

แค่อยากได้รู้ว่าเธออยู่ไหน
จดจำไว้ว่ายังมีฉัน
คอยห่วงหาและยังคงรักเธอเสมอ
เธอคือหัวใจ


ป่วยไข้คราวนี้ดวงดีหน่อย จิตใจพลอยสดใสไร้แววหมอง
ห้องพักมีให้ไม่ต้องจอง หน้าต่างมองผ่านม่านก็มีวิว
ยอดดอยลิบลิ่วเสียดทิวเมฆ ยอดสนลมเสกเพลงหวีดหวิว
นกยางเหินหาวยาวเป็นทิว เอ๊ะสูงลิ่วนั่นอะไรคล้ายยอดเมรุ

อยากพบอยากเจออยากทัก
อยากรักอยากห่วงอยากหา
คิดถึงจึงได้ส่งข้อความมา
อยากบอกว่ารักเธอสุดหัวใจ


Star and sky is burn airplane
and rain is turn but now
I'm so happy
because that she love me


ไม่ต้องมีดวงดาว ไม่ต้องให้เราเพ้อฝัน
ไม่ต้องมีดวงจันทร์ ไม่ต้องการแสงสี
ไม่ต้องมีคำกลอน นิทานก่อนนอนดีๆ
หัวใจดวงนี้ก็มีครบแล้ว.....รัก


รักคือทุกสิ่ง
มีคนบอกไว้อย่างนั้น
แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ
เพราะทุกสิ่งนั่น....ไม่ใช่แค่รัก


หากเธอยังมีหัวใจ
ข้างในนั้น คงไร้ความรู้สึก
เธอจึงไม่เคยผูกพันกับใครลำลึก
เธอคงไม่เคยรู้สึกว่า รักใคร


ทุกทุกตัวอักษรที่เธอเห็น
บอกถึงความเป็นไปในใจฉัน
แทนคำพูด..สายใย..ความผูกพัน
แทนคำหนึ่ง..คำนั้น " ฉันรักเธอ "

อกหักกับแอบรักเขามันเศร้านัก ได้ประจักษ์กับตัวเองคงจะรู้
ว่าอกหักนั้นเจ็บช้ำมากพอดู รู้ๆอยู่เคยมีกันพลันไม่แคร์
แต่แอบรักนั้นแอบไว้ไม่ประจักษ์ ขอเพียงรักเป็นกำลังใจในดวงแข
แม้ว่าเธอไม่สนใจไม่เคยแคร์ ขอเพียงแค่มีเธอไว้ใน...กมล

จะไม่รักเธอถึงชาติหน้า
จะไม่รักเธอจนถึงชาติไหน
แต่จะรักเธอตลอดไป
ตราบที่ลมหายใจฉันยังมีเธอ


1+1 เป็น 2
2+2 เป็น 4
ลองเธอบวกอีกสักที
จะได้ความรักแบบอินฟินิตี้ ที่ฉันมีให้เธอ

เป็นดอกฟ้าในใจใครฉันไม่หวั่น
เป็นไม้งามในใจใครไม่สำคัญ
เป็นดอกรักในใจฉันเท่านั้นพอ



ความรักกว้างใหญ่ด่างหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดเหมือนตะวันท่อแสง
ความรักจริงแท้ไม่เคลือบแคลง
ไม่เสแสร้งแกล้งทำเหมือนใครบางคน...

ดีกว่าร้อย เพื่อนผู้คิด ริษยา
เกลือเม็ดหนึ่ง ถึงจะน้อย ด้อยราคา
ยังมีค่า กว่าน้ำเค็ม เต็มทะเล


ค ว า ม รู้ คื อ อ า วุ ธ
ถึ ง ส ะ ดุ ด ไ ม่ ห ลุ ด ห า ย
ยั ง เ คี ย ง คู่ ติ ด ก า ย า
ไ ป จ น ต า ย ก็ ไ ม่ ลื ม


เ ธ อ ล บ ข้ อ ค ว า ม นี้ มั น ง่ า ย
แ ต่ ล บ ฉั น อ อ ก จ า ก ใ จ มั น ย า ก


ก า ร เ รี ย น มั น . . . ง่ า ย เ มื่ อ คิ ด
ย า ก เ มื่ อ ทำ
สำ เ ร็ จ เ มื่ อ พ ย า ย า ม
สู้ สู้ น ะ ค น ดี


คิ ด ถึ ง แ ต่ ไ ม่ บ่ อ ย เ ล็ ก น้ อ ย แ ต่ ย า ว น า น
ไ ม่ ต ล อ ด ก า ล แ ต่ ต ล อ ด ไ ป


คำ พู ด ก ลั่ น จ า ก ใ จ
รู้ ไ ห ม ว่ า สำ คั ญ
ไ ม่ เ ค ย คิ ด จ ะ ห ล อ ก กั น
คำ ว่ า รั ก นั้ น พู ด จ ริ ง ๆ


คิ ด ถึ ง ก็ บ อ ก ม า
เ ธ อ จ๋ า ไ ม่ ต้ อ ง เ ขิ น
เ พ ร า ะ เ ร า ก็ เ ผ อิ ญ
เ ขิ๋ น เ ขิ น คิ ด ถึ ง จั ง

ส่ ว น ลึ ก ข อ ง หั ว ใ จ
ส่ ว น ใ น คื อ ค ว า ม ฝั น
ส่ ว น เ ธ อ ค น สำ คั ญ
ส่ ว น ฉั น คิ ด ถึ ง เ ธ อ


ข อ บ ฟ้ า ที่ ว่ า ไ ก ล แ ส น ไ ก ล
ก ลั บ ถู ก ค ว า ม คิ ด ถึ ง ... ห่ ว ง ใ ย ทำ ใ ห้ ใ ก ล้ กั น

ข อ รู ป 1 ใ บ
ข อ ใ จ 1 ด ว ง
ถ้ า แ ม่ ไ ม่ ห ว ง
ข อ ค ว ง เ ป็ น แ ฟ น


ค ว า ม รั ก เ ร า เ ห มื อ น ร ถ ไ ฟ
ถึ ง จ ะ ช้ า แ ต่ เ พ ลิ ด เ พ ลิ น กั บ ทิ ว ทั ศ น์ ร ะ ห ว่ า ง ท า ง


ไ อ ติ ม มี ห ล า ย สี
ผั ก ชี มี ห ล า ย ใ บ
บ า ง ค น มี ห ล า ย ใ จ
จ ะ ค บ ใ ค ร เ ลื อ ก ใ ห้ ดี

ค ว า ม รั ก ที่ ยิ่ ง ใ ห ญ่ ม า จ า ก ใ จ ที่ ซื่ อ ต ร ง
ค ว า ม รั ก ที่ มั น ค ง ม า จ า ก รั ก ที่ จ ริ ง ใ จ

อ ย่ า ท้ อ กั บ ชี วิ ต
อ ย่ า คิ ด ห นี ปั ญ ห า
เ ร า ค ว ร มี ส ติ ปั ญ ญ า
ค ว ร ค้ น ห า ท า ง เ ดิ น


เ ม็ ด ท ร า ย ห นึ่ ง กำ มื อ เ ธ อ นั บ ไ ด้ ไ ห ม
ค ว า ม คิ ด ถึ ง ที่ มี ใ ห้ ม า ก ก ว่ า เ ม็ ด ท ร า ย ใ น กำ มื อ


ห า ก ข อ พ ร ไ ด้ 3 ข้ อ
ฉั น จ ะ ข อ ใ ห้ เ ธ อ รั ก ฉั น
ข อ ใ ห้ เ ร า รั ก กั น
แ ล ะ ข อ รั ก มั่ น เ พี ย ง เ ธ อ

มีหัวใจไว่เพ้อเจ้อ
มีเธอไว้เพ้อฝัน
มีหัวใจไว้ผูกพัน
มีหัวมันไว้ต้มกิน


ค ว า ม รั ก ใ น ข ว ด โ ห ล
กั บ ใ จ โ ต โ ต ใ น ข ว ด ใ ส
ปิ ด ฝ า ด้ ว ย ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย
จั ด ส่ ง ถึ ง เ ธ อ


หั ว ใ จ ข อ ง ฉั น เ ธ อ ยั ง เ ป็ น เ จ้ า ข อ ง มั น เ ส ม อ
แ ม้ ร้ อ ย พั น คื น ห มื่ น ไ ก ล ที่ ไ ม่ ไ ด้ เ จ อ

คำว่ารักมันคงจางไปกับเวลา
เธอจึงเลิกใยดีกัน
รู้ไหมคนรอเขาปวดใจ

Someone miss you
Someone miss two
But I Miss U
Miss U only ONE.


ร้อยถ้อยคำหวาน
หมื่นความในใจ
ล้านความห่วงใย
ส่งให้เธอเพียงคนเดียว


ขอบคุณคนบนฟ้า
ที่ส่งเธอมาอยู่ใกล้ๆ
คอยรักคอยห่วงใย
คอยชิดใกล้ทุกเวลา


หากความคิดถึงเธอเหมือนยาดม
ฉันคงต้องเป็นลมตลอดเวลา


บางครั้งเหมือนไม่เคยสนใจ
แต่ในใจ ไม่เคยคิดถึงใคร นอกจากเธอ

หักมุมยิ้ม...กะ..กลอน

เอา array มาเก็บความรักเอา buffer มาพักใจไว้เอา struct มาใส่ความห่วงใยแล้ว save เก็บไว้ในหัวใจเธอcomplie ความปรารถนาดีที่ execute ไว้เสมอยามใดที่ interrupt แล้วพบเจออยากจะ copy หน้าเธอไว้ทุกมุมls ดูความจริงใจftp ความคิดถึงไปทั่วกลุ่มdeclare ความห่วงหาให้ครอบคลุมแล้ว click ปุ่มเพื่อส่งความหวังดีdel ความบาดหมางของสองใจ network เชื่อมใยใจที่ล้นปรี่ให้ ram เก็บความรู้สึกที่มีใช้ pointer ชี้สายสัมพันธ์เก็บค่าความสุขลง fileแล้ว move ย้ายค่าความโศกศัลย์ ทิ้งไปใน bin โดยพลันเหลือ quota ไว้แค่ฉันกะเธอ

ถ้ารักคือความสูข...เเล้วทุกข์คืออะไร....
ถ้ารักคือความเสียใจ...เเล้วทำไมทุคนต้องการ


เ รี ย น ๆ ลุ ย ๆ ไ ป คุ ย ที่ โ ร ง พั ก
เ รี ย น ๆ รั ก ๆ ไ ป พั ก ที่ โ ร ง แ ร ม

ภ า ษ า ก า ย ส อ น ใ จ ภ า ษ า ไ ท ย ส อ น เ ท อ ร์
ภ า ษ า อ า รั ย น ะ เ อ อ ส อ น เ ท อ ร์ ใ ห้ ห ล า ย จั ย

ค ว า ม รั ก มี ใ ห้ เ ท อ เ ต็ ม ท้ อ ง ฟ้ า
ค ว า ม ห่ ว ง ห า มี ใ ห้ เ ท อ ม า เ ต็ ม ถั ง
ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย มี ใ ห้ เ ท อ เ ต็ ม ก ะ ล ะ มั ง
จ ะ ส่ ง ฟ้ า สั ง ถั ง ส่ ง ก ะ ล ะ มั ง ไ ป ใ ห้ เ ท อ


ก า ร บิ น ไ ท ย รั ก คุ ณ เ ท่ า ฟ้ า
แ ต่ ฉั น รั ก เ ธ อ ม า ก ก ว่ า รู้ ไ ห ม
เ ป็ น ห่ ว ง ม า ก ก ว่ า กา ร บิ น ไ ท ย
อ ย า ก ไ ด้ อ ะ ไ ร จ ะ ทำ ใ ห้ ไ ม่ เ กี่ ย ง เ ล ย


เส้นขนาน.... ที่ลากผ่านมาชิดใกล้
แต่ถึงแม้จะอย่างไร ไม่มีวันได้บรรจบกัน
คงเปรียบกันได้ คล้าย ๆ เธอกับฉัน
ที่ถึงแม้จะรักกัน แต่ไม่มีวันได้สมใจ


เพราะเลวเกินไปเธอจึงไม่รัก พอดีเกินไปก็ไม่มีใครแยแส
อกหักหลายครั้งจนกลายเป็นคนอ่อนแอ จะให้แย่ให้ดีขนาดไหนเธอถึงจะพอใจ
มันไม่เคยพอดีในสายตาเธอ ทุกครั้งที่เจอรักสร้างแต่ความหวั่นไหว
จนวันนี้รู้ซึ้งในหัวใจ หากไม่มีใคร....ก็จงทำใจรักตัวเราเอง

คิ ด ถึ ง จึ งส่ ง ม า
ห่ ว ง ห า จึ ง ส่ ง ใ ห้
คิ ด ถึ ง บ ว ก ห่ ว ง ใ ย
เ ห ตุ ผ ล พ อ ไ ห ม ที่ ส่ ง ม า


แ ต ง ก ว า แ ท น คิ ด ถึ ง
ตำ ลึ ง แ ท น ห่ ว ง ห า
ม ะ เ ขื อ เ ท ศ แ ท น สั ญ ญ า
ส่ ง M e s s a g e s ม า แ ท น ห่ ว ง ใ ย


สุ ด ข อ บ ต า ยั ง มี ข น ต า
สุ ด ข อ บ ฟ้ า ยั ง มี ฟ้ า ก ะ น้ำ
สุ ด ข อ บ ถ น น ยั ง มี ไ ห ล่ ท า ง
แ ต่ ไ ม่ มี สุ ด ข อ บ ใ จ สำ ห รั บ คำ ว่ า รั ก เ ธ อ


ค ว า ม รั ก คื อ ก า ร จ้ อ ง ต า ก็ห า ไ ม่
แ ต่ ห ม า ย ถึ ง ค น ส อ ง ค น ต่ า ง ม อ ง ไ ป
ใ น ทิ ศ ท า ง มุ่ ง ห ม า ย อ ย่ า ง เ ดี ย ว กั น

โ อ้ อี ด อ ก บ อ ก ว่ า รั ก ม า หั ก อ ก
พู ด ต ล ก อ อ ก ม า ไ ด้ ไ ม่ อ า ย ห ม า
ค น อ ย่ า ง มึ ง ต้ อ ง แ ร่ เ นื่ อ เ อ า เ ก ลื อ ท า
ไ ม่ ป า ร ถ น า มึ ง ห ร อ ก อี ด อ ก ท อ ง


เ พี ย ง บ อ ก กั น ว่ า ฉั น นั้ น ไ ม่ ใ ช่
ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย ที่ ผ่ า น ม า เ ป็ น แ ค่ ฝั น
ห า ก วั น นี้ เ ธ อ จ ะ ม า บ อ ก ล า กั น
จ ะ ข อ เ ก็ บ ค ว า ม ฝั น ไ ว้ กั บ ใ จ

ห า ก บ ร ร ย า ย ค ว า ม คิ ด ถึ ง ซื่ ง มี ใ ห้
ค ง ห ม ด ใ จ ด ว ง นี้ มั่ น เ ส ม อ
จ ะ อ ย่ า ง ไ ร ฉั น นี้ ก็ จ ะ รั ก เ ธ อ
ฝั น ล ะ เ ม อ คิ ด ถึ ง เ ธ อ ทุ ก เ ว ล า


ใ ห้ ฉั น นั้ น คิ ด ถึ ง เ ธ อ จ ะ ไ ด้ ไ ห ม
อ ย า ก เ ก็ บ ค ว า ม ห่ ว ง ใ ย ไ ว้ กั บ ฉั น
แ ล้ ว วั น ห นึ่ ง วั น ที่ เ ร า ม า พ บ กั น
จ ะ บ อ ก กั น ว่ า รั ก นั้ น มั่ น มิ ค ล า ย

ฝ า ก บ อ ก ฟ้ า ฝ า ก ไ ป ส า ย ล ม นั่ น
บ อ ก ว่ า ฉั น นั้ น คิ ด ถึ ง เ ธ อ เ ส ม อ
ฝ า ก ด ว ง ด า ว ว่ า รั ก นั้ น ฉั น มี เ ธ อ
ฝ า ก ด ว ง ใ จ ไ ว้ กั บ เ ธ อ ต ล อ ด ไ ป


ต้ น ไ ผ่ พ ริ้ ว ต า ม ส า ย ล ม
ด ว ง ใ จ ลิ่ ว ต า ม คำ ค ม
เ พ ลิ ด เ พ ลิ น ใ จ แ ส น สุ ข ส ม
พ ร่ำ เ พ้ อ ล ะ เ ม อ ล อ ย ล ม


คำ ว่ า รั ก ที่ เ ธ อ เ อื้ อ ย เ อ่ ย
ฝ า ก รั ก มั่ น ถ้ อ ย คำ อ่ อ น ห ว า น
รั ก รั ก รั ก พ า จิ ต โ น้ ม น้ อ ม
เ ป รี ย บ ดั่ ง น้ำ ทิ พ ย์ ม า โ ล ม ใ จ

รั ก . . . คื อ คำ นิ ย า ม ค ว า ม ลึ ก ซึ้ ง
เ ธ อ . . . คื อ ห นึ่ ง ใ น คำ นิ ย า ม นั้ น
ค น . . . ที่ เ ป็ น เ ช่ น แ ส ง แ ห่ ง ต ะ วั น
เ ดี ย ว . . . ด า ย พ ลั น เ มื่ อ ฉั น ไ ม่ มี เ ธ อ

ก้ อ . . . เ พ ร า ะ เ ธ อ เ ดิ น เ ข้ า ม า ใ น วั น นั้ น
ก้ อ . . . เ พ ร า ะ เ ธ อ เ ป ลี่ ย น คื น วั น ใ ห้ มี ค ว า ม ห ม า ย
ก้ อ . . . เ พร า ะ เ ธ อ ทำ ใ ห้ รั ก ซ ะ ม า ก ม า ย
แ ต่ สุ ด ท้ า ย ต้ อ ง ช้ำ ใ จ ก้ อ . . . เ พ ร า ะ เ ธ อ


อ า จ จ ะ ผิ ด ที่ ใ จ ไ ป รั ก เ ข า
ห รื อ ตั ว เ ร า ไ ร้ ค่ า ห ม ด ค ว า ม ห ม า ย
คิ ด ที ห ลั ง สุ ด แ ส น จ ะ เ สี ย ด า ย
ว่ า ค ว า ม ห ม า ย แ ท้ จ ริ งอ ยู่ ที่ รั ก


ห นึ่ ง รั ก ที่ พั ก ดี
เ ห มื อ น โ ร ตี คู่ ส า ย ไ ห ม
รั ก เ ธ อ จ น ห ม ด ใ จ
เ ห มื อ น ส า ย ไ ห ม คู่โ ร ตี


รั ก ม า ก ม า ย เ กิ น ทำ ใ จ ที่ จ ะ เ จ็ บ
ค ง ห น า ว เ ห น็ บ ห า ก เ ธ อ เ ดิ น ไ ป จ า ก ฉั น
ไ ห น สั ญ ญ า . . . ว่ า จ ะ . . . ไ ม่ ทิ้ ง กั น
ใ ย ป ล่ อ ย ฉั น ห น า ว เ ห น็ บ เ จ็ บ ฝ่ า ย เ ดี ย ว


ท น อ ยู่ กั บ ค น ที่ เ ร า ไ ม่ รั ก มั น เ จ็ บ ป ว ด น ะ
แ ต่ อ ยู่ กั บ ค น ที่ เ ขา ไ ม่ รั ก เ ร า มั น เ จ็ บ ป ว ด ยิ่ ง ก ว่ า


สุ ท ร ภู่ ค รู ก วี ขี่ แ ส ม ท
แ บ ง ค์ ว ง แ ค ร ช ขี่ m i o เ ท่ นั ก ห น า
เ ส ก โ ล โ ซ ขี่ นู โ ว ต า ม ห ลั ง ม า
ส่ ว น ตั ว ฆ่ า ปั่ น ร ถ ถี บ ไ ป จี บ ไ ป จี บ เ ท อ

ประวัติของบล็อก...

ในอดีตแรกเริ่ม คนที่เขียน Blog นั้นยังทำกันในระบบ Manual คือเขียนเว็บเองทีละหน้า แต่ในปัจจุบันนี้ มีเครื่องมือหรือซอฟท์แวร์ให้เราใช้ในการเขียน Blog ได้มากมาย เช่น WordPress, Movable Type เป็นต้น
ผู้คนหลายล้านคนจากทั่วทุกมุมโลก หันมาเขียน Blog กันอย่างแพร่หลาย ตั้งแต่นักเรียน อาจารย์ นักเขียน ตลอดจนถึงระดับบริษัทยักษ์ใหญ่ในตลาดหุ้น NasDaq
เมื่อสองสามปีที่ผ่านมา Blog เริ่มต้นมาจากการเขียนเป็นงานอดิเรกของกลุ่มสื่ออิสระต่าง ๆ หลาย ๆ แห่งกลายเป็นแหล่งข่าวสำคัญ ให้กับหนังสือพิมพ์หรือสำนักข่าวชั้นนำ จวบจนกระทั่งปี 2004 คนเขียน Blog ก็ได้รับการยอมรับจากสื่อและสำนักข่าวต่าง ๆ ถึงความรวดเร็วในการให้ข้อมูลตั้งแต่เรื่องการเมืองไปจนกระทั่งเรื่องราวของการประชุมระดับชาติ
และจากเหตุการณ์เหล่านี้ นับได้ว่า Blog เป็นสื่อชนิดหนึ่งที่ไม่ต่างจาก วีดีโอ , สิ่งพิมพ์ , โทรทัศน์ หรือแม้กระทั่งวิทยุ เราสามารถเรียกได้ว่า Blog ได้เข้ามาเป็นสื่อชนิดใหม่ที่สำคัญอย่างแท้จริง
สรุปให้ง่าย ๆ สั้น ๆ ก็คือ Blog คือเว็บไซต์ที่มีรูปแบบเนื้อหาเป็นเหมือนบันทึกส่วนตัวออนไลน์ มีส่วนของการ comments และก็จะมี link ไปยังเว็บอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องอีกด้วย

ความรักทำให้คนตาบอด

ความหมายของคำว่า Blog ก็คือการบันทึกบทความของตนเอง (Personal Journal) ลงบนเว็บไซต์ โดยเนื้อหาของ blog นั้นจะครอบคลุมได้ทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวส่วนตัว หรือเป็นบทความเฉพาะด้านต่าง ๆ เช่น เรื่องการเมือง เรื่องกล้องถ่ายรูป เรื่องกีฬา เรื่องธุรกิจ เป็นต้น โดยจุดเด่นที่ทำให้บล็อกเป็นที่นิยมก็คือ ผู้เขียนบล็อก จะมีการแสดงความคิดเห็นของตนเอง ใส่ลงไปในบทความนั้น ๆ โดยบล็อกบางแห่ง จะมีอิทธิพลในการโน้มน้าวจิตใจผู้อ่านสูงมาก แต่ในขณะเดียวกัน บางบล็อกก็จะเขียนขึ้นมาเพื่อให้อ่านกันในกลุ่มเฉพาะ เช่นกลุ่มเพื่อน ๆ หรือครอบครัวตนเอง
มีหลายครั้งที่เกิดความเข้าใจกันผิดว่า Blog เป็นได้แค่ไดอารี่ออนไลน์ แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไดอารี่ออนไลน์เปรียบเสมือน เนื้อหาประเภทหนึ่งของบล็อกเท่านั้น เพราะบล็อกมีเนื้อหาที่หลากหลายประเภท ตั้งแต่การบันทึกเรื่องส่วนตัวอย่างเช่นไดอารี่ หรือการบันทึกบทความที่ผู้เขียนบล็อกสนใจในด้านอื่นด้วย ที่เห็นชัดเจนคือ เนื้อหาบล็อกประเภท วิจารณ์การเมือง หรือการรีวิวผลิตภัณฑ์ต่าง ๆ ที่ตัวเองเคยใช้ หรือซื้อมานั่นเอง อีกทั้งยังสามารถแตกแขนงไปในเนื้อหาในประเภทต่าง ๆ อีกมากมาย ตามแต่ความถนัดของเจ้าของบล็อก ซึ่งมักจะเขียนบทความเรื่องที่ตนเองถนัด หรือสนใจเป็นต้น

ระหว่างเราคืออะไร...

" บางเวลา "

รู้ไหม..บางเวลาใจก็เหงา

มันเศร้าเศร้านึกถึงยังห่วงหา

คนเคยรัก เคยใกล้ชิด เคยสบตา

เคยอ่อนล้า เคยเข้มแข็ง เคียงข้างกัน

ต่อไปนี้ก็คงเดินอย่างโดดเดี่ยว

ทางคดเคี้ยวไม่มี"เรา"มีแต่ฉัน

แล้วต้องผ่านพรุ่งนี้และพรุ่งนี้อีกกี่วันใจ

เรานั้นจะลืมเธอได้สักที.....